Deo koji nas najviše interesuje.
preuzeto sa http://www.ekoplan.gov.rs/src/1-1-1-Zakoni-iz-2010-godine-193-document.htm
VI ZAŠTITA I OČUVANJE DIVLJIH VRSTA
Zaštita i očuvanje divljih vrsta
Član 71
Pod zaštitom i očuvanjem divljih vrsta podrazumeva se sprečavanje svih radnji koje utiču na
narušavanje povoljnog stanja populacija divljih vrsta, uništavanje ili oštećivanje njihovih
staništa, legla, gnezda ili narušavanje njihovog životnog ciklusa odnosno povoljnog stanja.
Povoljno stanje divljih vrsta obezbeđuje se zaštitom njihovih staništa i zaštitnim merama za
pojedine vrste u skladu sa ovim zakonom.
Zaštita staništa divljih vrsta
Član 72
Pri izvođenju radova i aktivnosti u prirodi i korišćenju prirodnih vrednosti na staništima divljih
vrsta, primenjuju se mere, metode i tehnička sredstva koja doprinose očuvanju povoljnog
stanja vrsta, odnosno koji ne ugrožavaju divlje vrste i/ili narušavaju staništa njihovih
populacija, ili se ti radovi i aktivnosti mogu ograničiti u periodu koji se poklapa sa značajnim
fazama njihovog životnog ciklusa.
Očuvanje divljih vrsta i njihovih staništa iz stava 1. ovog člana sastavni je deo mera i uslova
zaštite prirode iz člana 9. ovog zakona.
Strogo zaštićene divlje vrste
Član 73
Strogo zaštićena divlja vrsta može biti zaštićena na teritoriji cele Republike Srbije ili na
pojedinim njenim delovima.
Ako je neko područje privremeno stanište strogo zaštićene divlje vrste, a njegova se zaštita
ne može osigurati na neki drugi način, Ministarstvo može posebnim aktom, po prethodno
pribavljenom mišljenju ministarstva nadležnog za poslove poljoprivrede i šumarstva,
proglasiti to područje ili neki njegov deo privremeno zaštićenim dok traje potreba za zaštitom.
Mere zaštite strogo zaštićenih divljih vrsta
Član 74
Zabranjeno je korišćenje, uništavanje i preduzimanje drugih aktivnosti kojima bi se mogle
ugroziti strogo zaštićene vrste biljaka, životinja i gljiva i njihova staništa.
U smislu stava 1. ovog člana, zabranjeno je:
1) uništavati jedinke biljaka i gljiva i njihovih razvojnih oblika, branjem, sakupljanjem,
sečenjem ili iskopavanjem i čupanjem iz korena, u svim fazama biološkog ciklusa i
ugrožavati ili uništavati njihova staništa;
2) držati i trgovati samoniklim strogo zaštićenim biljkama i gljivama i njihovim razvojnim
oblicima;
3) hvatati, držati i/ili ubijati, strogo zaštićene vrste životinja u svim fazama biološkog ciklusa,
oštećivati ili uništavati njihove razvojne oblike, jaja, gnezda i legla, kao i područja njihovog
razmnožavanja, odmaranja i ugrožavati ili uništavati njihova staništa i sl.;
4) uznemiravati, naročito u vreme razmnožavanja, podizanja mladih, migracije i hibernacije;
5) presecati migratorne puteve;
6) prikrivati, držati, uzgajati, trgovati, izvoziti, prevoziti, otuđivati ili na bilo koji način pribavljati
i javno izlagati životinje uključujući sve njihove derivate i razvojne oblike.
Bliži uslovi i mere zaštite za strogo zaštićene divlje vrste i mere zaštite njihovih staništa
utvrđuju se aktom iz člana 48. ovog zakona.
Dozvoljene radnje sa strogo zaštićenim divljim vrstama
Član 75
Izuzetno od odredbe člana 74. ovog zakona, u slučaju opravdanog javnog interesa i pod
uslovom da ne postoji drugo zadovoljavajuće rešenje i da izuzeće nije štetno po opstanak
populacija strogo zaštićenih divljih vrsta u povoljnom stanju očuvanja u njihovom prirodnom
području rasprostranjenosti, Ministarstvo može dozvoliti radnje radi:
1) istraživanja i obrazovanja, upravljanja populacijom, ponovnog naseljavanja (repopulacije),
ponovnog unošenja i uzgoja u in-situ i ex-situ uslovima;
2) sprečavanja ozbiljnih šteta na usevima, stoci, šumama, ribnjacima, vodi i drugim oblicima
svojine;
3) radi zaštite javnog zdravlja i javne bezbednosti, ili drugih razloga od preovladavajućeg
javnog interesa, uključujući razloge socijalne ili ekonomske prirode i korisne posledice od
prvenstvenog značaja za životnu sredinu;
4) sakupljanja matičnih jedinki u cilju razmnožavanja, gajenja njihovih potomaka i prometa u
komercijalne svrhe u za to registrovanim plantažnim i farmerskim objektima uz uslov da se
deo jedinki vrati na prirodna staništa.
Dozvolu za slučaj iz stava 1. ovog člana izdaje Ministarstvo po prethodno pribavljenom
mišljenju zavoda i ministarstva nadležnog za poslove poljoprivrede, šumarstva i
vodoprivrede.
Zahtev za izdavanje dozvole iz stava 2. ovog člana sadrži naziv vrste, razloge, svrhu i cilj
korišćenja, odnosno obavljanja radnji, elaborat/studiju o načinu, mestu, vremenu, korisnim,
odnosno štetnim posledicama i druge dokaze i relevantne činjenice od značaja za konkretan
slučaj.
Dozvola iz stava 2. ovog člana izdaje se rešenjem.
Na rešenje iz stava 4. ovog člana, žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Zaštićene divlje vrste
Član 76
Zaštićena divlja vrsta može biti zaštićena na teritoriji cele Republike Srbije ili na pojedinim
njenim delovima.
Zaštićene divlje vrste gljiva, lišajeva, biljaka, životinja i njihovih delova, u cilju prerade,
trgovine, prekograničnog prometa, kao i plantažnog i farmerskog uzgoja, mogu se sakupljati
na osnovu dozvole, koju izdaje Ministarstvo, u skladu sa zakonom.
Bliži uslovi i mere zaštite za zaštićene divlje vrste i mere zaštite njihovih staništa utvrđuju se
aktom iz člana 48. ovog zakona.
Način korišćenja zaštićenih divljih vrsta
Član 77
Korišćenje i sakupljanje zaštićenih divljih vrsta dozvoljeno je isključivo na način kojim se ne
ugrožava povoljno stanje njihove populacije.
Ministar propisuje mere i bliže uslove zaštite zaštićenih divljih vrsta koje obuhvataju:
1) vremensku zabranu korišćenja;
2) kvantitativno i kvalitativno ograničenje u korišćenju;
3) prostornu zabranu korišćenja radi obnove populacija do zadovoljavajućeg nivoa.
Zavod vodi evidenciju o načinu i obimu korišćenja zaštićenih divljih vrsta radi utvrđivanja i
praćenja stanja populacija, koje uključuje i divlje vrste čije je korišćenje regulisano Zakonom
o lovstvu i Zakonom o ribarstvu.
Ako se utvrdi da je zbog korišćenja zaštićena divlja vrsta ugrožena, ministar može zabraniti ili
ograničiti korišćenje te vrste uz prethodno mišljenje zavoda.
Dozvola za istraživanje strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta
Član 78
Za istraživanje strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta dozvolu u naučnoistraživačke i
obrazovne svrhe izdaje Ministarstvo, rešenjem uz prethodno pribavljeno mišljenje zavoda.
Dozvoljene aktivnosti iz stava 1. ovog člana, na zaštićenom području obavljaju se u skladu
sa aktom o unutrašnjem redu i čuvarskoj službi.
Izveštaji istraživanja iz stava 1. ovog člana dostavljaju se Ministarstvu, zavodu i upravljaču
zaštićenog područja do kraja kalendarske godine.
Iznošenje divljih vrsta i/ili njihovih delova i derivata iz stava 1. ovog člana u
naučnoistraživačke svrhe vrši se na osnovu dozvole koju izdaje Ministarstvo, u skladu sa
članom 94. ovog zakona.
Na rešenje iz stava 1. žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Zabranjena sredstva za hvatanje i ubijanje divljih životinja
Član 79
Zabranjena je upotreba određenih sredstava za hvatanje i ubijanje divljih vrsta životinja,
kojima se ugrožavaju i uznemiravaju njihove populacije i/ili staništa, narušava njihova
dobrobit a mogu prouzrokovati njihovo lokalno nestajanje.
Zabranjenim sredstvima se smatraju naročito:
1) zamke;
2) lepak;
3) hemijska sredstva tipa atraktanata;
4) upotreba živih životinja kao mamaca u lovu ptica i divljači;
5) samostreli, lukovi, strele odnosno drugo oružje sa tetivom, koje potiskom tetive ili druge
elastične materije izbacuje strelu ili drugi projektil;
6) lov ptica mrežama;
7) električne ubojite ili omamljujuće naprave;
svetleće naprave;
9) ogledala i druge zaslepljujuće naprave;
10) odašiljači zvuka (magnetofoni, kasetofoni, audio rekorderi i plejeri i dr.) koji emituju
zvukove dozivanja, bola ili javljanja/oglašavanja;
11) naprave za osvetljavanje cilja;
12) optički nišani za noćni lov s mogućnošću elektronskog uveličavanja ili pretvaranja slike;
13) eksploziv;
14) otrovi ili omamljujući mamci;
15) automatsko oružje;
16) vazduhoplovi;
17) lov životinja vozilima na motorni pogon u pokretu;
18) druga sredstva utvrđena ostalim zakonima i ratifikovanim međunarodnim ugovorima.
Pojedina sredstva iz stava 2. ovog člana mogu se izuzetno i ograničeno koristiti u
naučnoistraživačke svrhe, a radi sprovođenja programa reintrodukcije, umatičenja,
monitoringa vrsta, premeštanja životinja, realizacije programa zaštite i očuvanja i u drugim
slučajevima u skladu sa posebnim zakonom.
Dozvolu za upotrebu sredstava iz stava 3. ovog člana izdaje Ministarstvo rešenjem, uz
prethodno pribavljeno mišljenje drugih nadležnih organa.
Na rešenje iz stava 4. žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Mere zaštite migratornih vrsta
Član 80
Javni putevi i druge vrste saobraćajnica, telekomunikacioni i elektroenergetski sistemi,
hidrograđevinski i drugi objekti čijom se izgradnjom presecaju uobičajeni koridori dnevnonoćnih
i sezonskih migracija divljih životinja, prouzrokuje fragmentacija staništa ili na drugi
način remeti njihov normalan životni ciklus, grade se na način kojim se umanjuju negativni
efekti i primenom posebnih konstrukcijskih i tehničko-tehnoloških rešenja na samim
objektima i u njihovoj okolini, tokom izgradnje i u periodu eksploatacije.
Specijalna tehničko-tehnološka rešenja, koja omogućavaju nesmetanu i sigurnu
komunikaciju divljih životinja (ekološki mostovi, izgrađeni prolazi i prelazi, tuneli, propusne
cevi, jarkovi, sigurnosni i usmeravajući objekti, riblje staze i liftovi i dr.) kao i mere zaštite i
način održavanja tehničko-tehnoloških rešenja, propisuje ministar uz saglasnost ministarstva
nadležnog za poslove saobraćaja, rudarstva i energetike, poljoprivrede, šumarstva i
vodoprivrede.
Mere zaštite ptica i slepih miševa
Član 81
Stubovi i tehničke komponente srednjenaponskih i visokonaponskih vodova izvode se na
način da se ptice i slepi miševi zaštite od strujnog udara i mehaničkog ozleđivanja.
Lokacije strujnih generatora pokretanih vetrom (vetrenjače) utvrđuju se tako da se izbegnu
njihova važna staništa i putevi migracije.
Odredba stava 1. ovog člana ne odnosi se na gornje vodove železnica.
Pri izgradnji visokih objekata (vetrogeneratora, stubova, tornjeva, mostova i dr.) u blizini
ekološki značajnih područja neophodno je primenjivati tehničko-tehnološke mere pri čemu se
pre svega misli na osvetljavanje objekata, kako bi se izbegli negativni uticaji ovakvih
objekata.
Nije dozvoljeno korišćenje jakih svetlosnih izvora (reklamni rotirajući reflektori, laseri i slično)
usmerenih ka nebu osim ukoliko se oni koriste za potrebe bezbednosti i kontrole vazdušnog
saobraćaja.
Unošenje alohtonih vrsta
Član 82
Zabranjeno je unošenje alohtonih divljih vrsta i njihovih hibrida u slobodnu prirodu na
području Republike Srbije.
Izuzetno, unošenje iz stava 1. ovog člana je dozvoljeno ako je naučno i stručno dokazano i
prihvatljivo s gledišta zaštite prirode i održivog upravljanja, odnosno ako se unošenjem ne
ugrožava prirodno stanište autohtonih divljih vrsta.
Ministarstvo izdaje dozvolu iz stava 2. ovog člana na osnovu studije prihvatljivosti i studije o
proceni uticaja na prirodu, uz saglasnost ministarstva nadležnog za poslove poljoprivrede,
šumarstva i vodoprivrede.
Unošenje alohtonih divljih vrsta u kontrolisanim uslovima moguće je na osnovu dozvole koju
izdaje Ministarstvo rešenjem, po pribavljenom mišljenju zavoda ili druge ovlašćene naučne i
stručne organizacije da ne postoji opasnost po autohtone vrste, ukoliko dođe do slučajnog ili
namernog bega primeraka u slobodnu prirodu Republike Srbije.
Strane divlje vrste koje unošenjem i/ili širenjem ugrožavaju druge vrste i ukupnu biološku
raznovrsnost na području Republike Srbije proglašava invazivnim Ministarstvo, na osnovu
opšteprihvaćenih međunarodnih kriterijuma, naučnih saznanja i obaveza preuzetih iz
međunarodnih ugovora i međunarodnih dokumenata, na predlog Zavoda i drugih stručnih i
naučnih institucija, a po prethodno pribavljenom mišljenju ministarstva nadležnog za poslove
poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede
Aktom iz stava 5. ovog člana propisuju se mere kontrole i suzbijanja invazivnih vrsta.
Ministar može zabraniti ili ograničiti uvoz pojedinih alohtonih divljih vrsta radi držanja u
kontrolisanim uslovima, na osnovu procene opasnosti po autohtone divlje vrste, koju daje
zavod ili druga ovlašćena naučna i stručna organizacija.
Nenamerno unošenje alohtonih vrsta
Član 83
Ako dođe do nenamernog unošenja alohtonih divljih vrsta i njihovih hibrida u slobodnu
prirodu na područje Republike Srbije, ili ako postoji opravdana sumnja da će doći do takvog
unošenja, ministar propisuje mere postupanja u cilju uništavanja ili sprečavanja daljeg širenja
unetih alohtonih divljih vrsta i njihovih hibrida.
Premeštanje jedinki autohtonih vrsta
Član 84
Premeštanje jedinki autohtonih divljih vrsta u slobodnoj prirodi na teritoriji Republike Srbije,
može se vršiti na osnovu istraživanja i planskih dokumenata, u skladu sa ovim i ostalim
zakonima.
Premeštanje iz prethodnog stava može se vršiti pod uslovom da se istraživanjima utvrdi da
takav postupak ni na koji način ne ugrožava povoljan status populacija vrste, odnosno
dobrobit životinja.
Saglasnost na premeštanje jedinki autohtonih divljih vrsta u slobodnoj prirodi daje
Ministarstvo uz prethodno pribavljeno mišljenje zavoda.
Reintrodukcija divljih vrsta
Član 85
Reintrodukcija divljih vrsta u slobodnu prirodu na području Republike Srbije može se vršiti na
osnovu istraživanja, programa reintrodukcije i dozvole.
Pre svake reintrodukcije potrebno je uraditi studiju izvodljivosti i studiju procene uticaja na
životnu sredinu.
Obim i sadržaj studija iz stava 2. ovog člana određuje Ministarstvo na predlog zavoda.
Reintrodukcija divljih vrsta može se vršiti pod uslovom da se istraživanjima utvrdi da takav
postupak doprinosi povoljnom statusu vrste.
Dozvolu iz stava 1. ovog člana izdaje Ministarstvo rešenjem, uz prethodno mišljenje zavoda i
ministarstva nadležnog za poslove poljoprivrede i šumarstva.
Na rešenje iz stava 5. žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Uslovi za držanje divljih životinja
Član 86
Divlje životinjske vrste mogu se držati u zatočeništvu radi sopstvenih potreba ili prikazivanja
javnosti u zoološkim vrtovima, akvarijumima, terarijumima ili sličnim prostorima, radi uzgoja,
prodaje i kupovine, samo ako im dobrobit nije ugrožena, odnosno ako im se obezbede
životni uslovi koji odgovaraju vrsti, rasi, polu, starosti kao i fizičkim i biološkim
specifičnostima, osobinama u ponašanju, odnosno zdravstvenom stanju životinja.
Zabranjeno je držanje divlje životinjske vrste u neprikladnim uslovima.
Divlje životinje iz stava 1. ovog člana obavezno se obeležavaju na propisani način.
Ministar saglasno sa ministrom nadležnim za poslove veterinarstva propisuje uslove koje
moraju ispunjavati zoološki vrtovi i drugi objekti i/ili prostori za držanje životinja u smislu
stava 1. ovog člana, uslove držanja, zabranu držanja pojedinih vrsta, programe obuke i
edukacije, kao i način obeležavanja i evidentiranja divljih životinja iz stava 1. ovog člana.
Obeležavanje iz stava 3. ovog člana vrše pravna i fizička lica (u daljem tekstu: ovlašćeni
obeleživač) koja ispunjavaju uslove za obeležavanje divljih životinja, na osnovu ovlašćenja o
obeležavanju od strane Ministarstva.
Ministar propisuje uslove koje treba da ispunjavaju ovlašćeni obeleživači iz stava 5. ovog
člana.
Poreklo primeraka strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta
Član 87
Pojedini primerci strogo zaštićenih i zaštićenih divljih vrsta mogu se držati u zatočeništvu radi
sopstvenih potreba ili prikazivanja javnosti u zoološkim vrtovima, akvarijumima, terarijumima
ili sličnim prostorima, uzgajati, prodavati i kupovati, pod uslovom da vlasnik ima dokaz o
poreklu, i da se radi o:
1) primercima koji su zakonito uvezeni;
2) primercima koji su zakonito stečeni pre nego što je vrsta zakonom zaštićena;
3) primercima odgajenim u za to registrovanim farmama, plantažama, centrima za
razmnožavanje;
4) primercima za koje vlasnik ima drugi dokaz o zakonitom sticanju, odnosno poreklu
primeraka.
Pod dokazom o poreklu iz stava 1. ovog člana podrazumeva se potvrda, uverenje, sertifikat,
uvozna ili izvozna dozvola, i/ili mišljenje stručne ili naučne organizacije o poreklu vrsta.
Dozvola za držanje divljih životinja
Član 88
Pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje postane vlasnik zaštićenih divljih životinja s
namerom njihovog držanja u zatočeništvu radi sopstvenih potreba ili prikazivanja javnosti u
zoološkim vrtovima, akvarijumima, terarijumima ili sličnim prostorima, radi uzgoja, prodaje i
kupovine, dužno je da u roku od trideset dana po sticanju vlasništva nad tim životinjama,
podnese zahtev Ministarstvu radi pribavljanja dozvole.
Pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje namerava da drži autohtone ili alohtone divlje
životinje u zatočeništvu radi sopstvenih potreba ili prikazivanja javnosti u zoološkim vrtovima,
akvarijumima, terarijumima ili sličnim prostorima, radi uzgoja, prodaje i kupovine, dužno je da
pribavi dozvolu Ministarstva.
Dozvola iz st. 1. i 2. ovog člana izdaje se u formi rešenja, ako podnosilac zahteva dokaže da
su ispunjeni propisani uslovi iz člana 86. i 87. ovog zakona.
Ukoliko se u postupku inspekcijskog nadzora u skladu sa ovim zakonom u toku važenja
dozvole iz stava 3. ovog člana, utvrdi da je zoološki vrt, odnosno drugi objekat i/ili prostor u
kome se drže životinje u smislu ovoga člana, prestao da ispunjava uslove na osnovu kojih je
dozvola izdata, Ministarstvo će istu ukinuti.
Ministarstvo vodi registar pravnih lica, preduzetnika i fizičkih lica iz st. 1. i 2. ovoga člana.
U skladu sa potvrđenim međunarodnim ugovorima, odgajivačnice u kojima se uzgajaju
određene zaštićene vrste, mogu da vrše prekogranični promet u komercijalne svrhe tih
zaštićenih vrsta samo pod uslovom da se registruju u nadležnom međunarodnom organu.
Na rešenje iz stava 3. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Uzgoj divljih životinja
Član 89
Pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje namerava da uzgaja autohtone ili alohtone divlje
vrste životinja, a čije gajenje nije regulisano posebnim zakonom, dužno je da pribavi dozvolu
u skladu sa ovim zakonom.
Ako se u postupku izdavanja dozvole utvrdi da postoji opasnost po zdravlje ljudi, dobrobit
životinja i životnu sredinu, Ministarstvo može zatražiti od podnosioca zahteva iz stava 1.
ovog člana, da pre izdavanja dozvole izradi studiju o proceni uticaja.
Vlasnik divlje vrste životinje iz stava 1. ovog člana obavezan je da osigura da ta životinja ne
pobegne u prirodu i odgovoran je za štetu koju ta životinja prouzrokuje ako pobegne.
Trgovina divljim životinjama
Član 90
Pravno lice, preduzetnik i fizičko lice koje obavlja trgovinu živim autohtonim ili alohtonim
divljim životinjskim vrstama, dužno je da obezbedi odgovarajuće uslove za držanje životinja u
skladu sa ovim zakonom i drugim propisima i da vodi evidenciju o trgovini tim životinjama i
njihovom poreklu.
Trgovinom iz stava 1. ovog člana smatraju se prodaja i kupovina, sticanje u komercijalne
svrhe, izlaganje javnosti radi sticanja dobiti, korišćenje u svrhu sticanja dobiti, držanje radi
prodaje, nuđenje na prodaju ili prevoz radi prodaje, najam i razmena životinja.
Trgovina se može vršiti samo primercima uzgajanim u prijavljenim uzgajalištima ili koji imaju
dokaz o poreklu, kao i da je primerak ili pošiljka propisno obeležena.
Prilikom trgovine zaštićenim životinjama, prodavac, odnosno vlasnik je dužan da novom
vlasniku izda potvrdu o poreklu životinje, pismeno uputstvo o uslovima i načinu držanja
životinje i druge informacije koje su od značaja (higijena, ishrana, rasne odlike, karakter,
osnovna obuka, socijalizacija, održavanje kondicije i sl.) kao i račun.
Prihvatilište za divlje životinje
Član 91
U svrhu privremenog i/ili trajnog zbrinjavanja zaštićenih divljih životinja formiraju se
namenska prihvatilišta.
Prihvatilište u smislu ovog zakona je područje ili prostor sa objektima uređenim za
privremeno ili trajno zbrinjavanje jedinki divljih životinja koje nisu sposobne da se samostalno
brinu o sebi u kojem životinje mogu da provedu određeno vreme do trajnog rešavanja
njihovog zbrinjavanja.
Ministar saglasno sa ministrom nadležnim za poslove veterinarstva propisuje uslove koje
moraju ispunjavati prihvatilišta iz stava 1. ovog člana.
Za rad prihvatilišta iz ovog člana potrebna je dozvola, koju izdaje Ministarstvo rešenjem.
Na rešenje iz stava 4. ovog člana žalba nije dozvoljena, ali se može pokrenuti upravni spor.
Ministarstvo može osnovati prihvatilište iz ovog člana.
Oduzimanje divljih životinja
Član 92
Primerke divljih vrsta životinja koji se drže u zatočeništvu, gaje ili kojima se obavlja trgovina
suprotno uslovima iz čl. 86. do 92. ovog zakona, oduzima nadležni inspektor i izdaje potvrdu
o oduzimanju.
Oduzeti primerci iz stava 1. ovog člana se privremeno ili trajno zbrinjavaju u prihvatilište iz
člana 91. ovog zakona ili u zoološki vrt koji odredi ministarstvo.
Međusobna prava i obaveze u pogledu zbrinjavanja oduzetih primeraka iz stava 1. ovog
člana, regulišu se ugovorom zaključenim između Ministarstva i prihvatilišta, odnosno
zoološkog vrta.
Postupanje sa nađenim primercima zaštićenih divljih životinja
Član 93
Lice koje nađe zaštićenu divlju životinju dužno je da odmah obavesti najbližu veterinarsku
organizaciju i Ministarstvo o:
1) pronađenim mrtvim primercima zaštićenih divljih životinja,
2) primercima zaštićenih divljih životinja koje su bolesne ili ozleđene u meri da nisu sposobne
da samostalno prežive u prirodi.
Veterinarska organizacija dužna je da utvrdi uzroke uginuća pronađenih mrtvih strogo
zaštićenih divljih životinja.
Troškove postupka iz stava 2. ovog člana snosi Ministarstvo.
Ministarstvo može licu iz stava 1. ovog člana dozvoliti na njegov zahtev držanje bolesne ili
ozleđene životinje radi lečenja i oporavka.
Opravdane troškove nastale lečenjem životinje snosi Ministarstvo.
Svi primerci strogo zaštićenih divljih vrsta iz stava 1. ovog člana moraju biti obeleženi na
propisani način.
Ubijene ili na bilo koji drugi način usmrćene ili nađene strogo zaštićene vrste na teritoriji
Republike Srbije predaju se Prirodnjačkom muzeju na prepariranje, konzervaciju i čuvanje
čime postaju pokretna zaštićena prirodna dobra kao delovi biološkog nasleđa a koji imaju
naučni, obrazovni i kulturni značaj.
Prirodnjački muzej vodi evidenciju o vrstama iz stava 7. ovog člana.
Prekogranični promet zaštićenih vrsta
Član 94
Ministarstvo izdaje dozvolu za uvoz, izvoz, unos i iznos biljnih i životinjskih divljih vrsta,
njihovih delova i derivata zaštićenih na osnovu zakona, potvrđenih međunarodnih ugovora i
opšteprihvaćenih pravila međunarodnog prava.
Dozvola iz stava 1. ovog člana izdaje se pod sledećim uslovima:
1) da je pravo raspolaganja jedinkom vrste divlje životinje, gljive i biljke stečeno u skladu sa
zakonom;
2) da su životinje ili pošiljka obeleženi na propisani način;
3) da su preduzete sve mere za dobrobit životinja tokom prevoza.
Dozvola iz stava 1. ovog člana izdaje se i za vrste čiji jedan ili oba roditelja pripadaju divljoj
vrsti.
U skladu sa potvrđenim međunarodnim ugovorima i opšteprihvaćenim pravilima
međunarodnog prava, a u cilju zaštite vrsta iz stava 1. ovog člana ministar donosi pravilnik
kojim propisuje:
1) uslove pod kojima se obavlja uvoz, izvoz, unos, iznos ili tranzit, trgovina i uzgoj vrsta iz
stava 1. ovog člana;
2) izdavanje dozvola i drugih akata (potvrde, sertifikati, mišljenja);
3) spiskove vrsta, njihovih delova i derivata koji podležu izdavanju dozvola, odnosno drugih
akata;
4) vrste, njihove delove i derivate čiji je uvoz odnosno izvoz zabranjen, ograničen ili
obustavljen;
5) izuzetke od izdavanja dozvole;
6) sadržinu, izgled i način vođenja registra izdatih dozvola;
7) način obeležavanja životinja ili pošiljki;
način sprovođenja nadzora i vođenja evidencije;
9) izradu izveštaja i dr.
Pri uvozu, izvozu, unosu, iznosu i tranzitu, žive životinje moraju se prevoziti i čuvati na način
kojim se ni najmanje ne ozleđuje ili oštećuje njihovo zdravlje ili se sa njima nehumano
postupa, u skladu s posebnim propisima.
Prijava prekograničnog prometa zaštićenih vrsta
Član 95
Uvoz, izvoz, unos, iznos i tranzit zaštićenih divljih vrsta, njihovih delova i derivata obavezno
se prijavljuje carinskoj službi, u skladu sa odredbama ovog zakona i drugim propisima.
Veterinarsko zdravstveni i fitosanitarni pregled i kontrolu pošiljki iz stava 1. ovog člana nad
kojima postoji nadležnost granične veterinarske i fitosanitarne inspekcije sprovodi se u
skladu s posebnim propisima. Granične prelaze na kojima se može obavljati uvoz, izvoz,
unos, iznos i tranzit zaštićenih vrsta, njihovih delova i derivata, kao i uslove u pogledu njihove
opremljenosti i osposobljenosti za obavljanje tih poslova, propisuje ministar nadležan za
poslove poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede uz saglasnost Ministra.
Carinska služba dužna je da prilikom uvoza, izvoza, unosa, iznosa i tranzita vrsta iz člana 94.
stav 1. ovog zakona pregleda odgovarajuće dozvole i overi prelazak granice u za to
predviđenoj rubrici obrasca dozvole.
U slučaju uvoza, izvoza, unosa, iznosa i tranzita carinska služba overava dozvole na način
propisan aktom o prekograničnom prometu zaštićenih vrsta iz člana 94. ovog zakona.
Ukoliko se prekogranični promet primeraka zaštićenih vrsta vrši suprotno propisanim
uslovima, primerke oduzima nadležni inspektor i izdaje potvrdu o oduzimanju.
Obaveze carinske službe
Član 96
Ako prilikom uvoza, izvoza, unosa, iznosa, ili tranzita carinska služba ne može da odredi
vrstu životinje, gljive ili biljke čiji uvoz ili izvoz podleže ograničenjima ili zabranama, može ih:
1) na trošak carinskog deklaranta (primaoca odnosno pošiljaoca robe), sama čuvati ili dati
nekome na čuvanje do utvrđivanja statusa vrste čiji uvoz, izvoz, reeksport ili tranzit podleže
ograničenjima;
2) prepustiti carinskom deklarantu do okončanja postupka, ali uz zabranu raspolaganja.
Carinska služba može od carinskog deklaranta zahtevati potvrdu da predmetna vrsta nije
pod zaštitom.
Vrste za koje carinska služba utvrdi da se uvoze, izvoze, unose, iznose ili da su u tranzitu
bez propisanih dozvola ili drugih dokumenata, privremeno se zadržavaju do okončanja
postupka.
U slučajevima iz stava 3. ovog člana izdaje se potvrda.
Vrste iz stava 3. ovog člana, predaju se na čuvanje, od strane ministarstva ovlašćenom
pravnom ili fizičkom licu, a mogu se ostaviti na čuvanje i carinskom deklarantu uz zabranu
raspolaganja.
Ako se propisana dozvola ili drugi zatraženi dokumenti ne dostave u roku od mesec dana
nakon privremenog zadržavanja ili u produženom roku koji može iznositi najduže dva
meseca, carinska služba donosi odluku o oduzimanju.
Ako se u postupku carinske kontrole utvrdi da se radi o vrstama za koje nema uvozne ili
izvozne dozvole, oduzimaju se, a o oduzetim vrstama izdaje se potvrda.
U slučajevima iz st. 3. do 7. ovog člana carinska služba dužna je da u najkraćem roku
obavesti Ministarstvo koje odlučuje o zbrinjavanju oduzetih vrsta, imajući u vidu odredbe
posebnih propisa i ratifikovanih međunarodnih ugovora.
Kada se vrste zaplene ili oduzmu, troškove (troškovi hrane, smeštaja, prevoza
Home 
