Ribolovačke destinacije

Bovansko jezero

Bovansko jezero se nalazi na Sokobanjskoj Moravici kod Bovana između Sokobanje i Aleksinca. Jezero je veštačka akumulacija nastalo gradnjom brane 1978. godine, u sistemu regulacije sliva Morave i hidrocentrale „Đerdap“ sa zadatkom da zadrži nanose brdskih i planinskih reka, a istovremeno da akumulira velike količine vode.
Jezero je udaljeno desetak kilometara od Sokobanje, tridesetak od Aleksinca, na regionalnom putu Aleksinac-Knjaževac-Sokobanja.
Jezero je dugo 8 km, najveća širina mu je 500 m, a dubina 50 m. Služi za navodnjavanje polja u ovom kraju. Bovansko jezero preko postrojenja za prečišćavanje vode vodom snabdeva grad Aleksinac.

[img]<script src='http://img833.imageshack.us/shareable/?i=92683778.jpg' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]
[img]<script src='http://img192.imageshack.us/shareable/?i=somy.jpg' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

Bovansko jezero se nalazi u centralnom delu istočne Srbije, pri kraju Sokobanjske kotline, a okružuju ga prelepe planine - Ozren, Devica, Rtanj i Bukovik. Od Sokobanje je udaljeno 12 kilometara, a od Jošaničke banje 20, tako da je praktično omeđeno i našim poznatim klimatskim odmaralištima. Jezero je dugačko oko sedam kilometara i pokriva skoro 500 hektara, a dubina varira od dva do 80 metara. Gornji deo je plići i tu je mrestna zona za veći broj ribljih vrsta, dok nizvodno ulazi u tesnac i dubina je znatno veća, naročito kod brane. Donji deo jezera, posle tesnaca, naglo se širi i pravi nekoliko velikih i dubokih zaliva.
Bovansko jezero ima veoma raznovrstan riblji fond i zbog toga ga prosto opsedaju pecaroši, pogotovo iz okolnih mesta, ali ima ih i iz Zaječara, Knjaževca, Kruševca, pa čak iz Leskovca i Beograda, od koga je udaljeno oko 240 kilometara. Lovi se som, smuđ, šaran, amur, tolstobik, klen, grgeč, linjak, srebrni karaš, deverika, žutooka bodorka, manić i beovica, a o pecaroškom umeću i sreći kolaju razne priče, naročito na popularnim mestima, kao što su Mrestilište i Livade, ili kod takozvanog Klizišta. Ali, dobra priča je sastavni deo ovog sporta, bez obzira šta se zakači na udicu.

[img]<script src='http://img577.imageshack.us/shareable/?i=drina.jpg&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

[img]<script src='http://img263.imageshack.us/shareable/?i=drinarekakartapecanje.gif&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

[img]<script src='http://img819.imageshack.us/shareable/?i=srbijareke.png&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

Dobrodošli u Carsku baru!

Puno ime ovog rezervata glasi "Stari Begej-Carska bara". Nalazi se usred nepregledne Banatske ravnice, između Novog Sada, Beograda i Zrenjanina, u međurečju Tise i Begeja. Rezervat obuhvata površinu od oko 1600 hektara, oko Starog Begeja, Carske, Perleske i bare Tiganjice, i predstavlja prostor od svetskog značaja prvog reda. Ime je dobio još u vreme austrougarske vlasti, jer su u njemu uživali mnogi velikani tadašnjeg Austrijskog carstva.
Najveće bogatstvo rezervata čini čak 250 vrsta ptica, a mnoge od njih se nalaze u “Crvenoj knjizi” svetskih i evropskih ugroženih vrsta. Zbog toga je ovaj rezervat proglašen za Ramsarsko područje, i upisan u UNESCO-vu listu močvarnih područja od međunarodnog značaja.
U bari se mogu videti pelikan, mali kormoran, mala guska, plavokljuna patka, orao belorepan, kao i svih osam vrsta evropskih čaplji. Medju njima, izdvaja se carska čaplja, koja je izabrana za zaštitni znak rezervata.
Osim ptica, Stari Begej i Carska bara bogati su i brojnim vrstama ribe, kao što su šaran, štuka, som, bandar, sverglan, smuđ, tostolobik, amur ili kečiga. Unutar granica ovog rezervata moguć je sportski ribolov, ali samo na određenim prostorima. Vodene površine, nalaze se u sklopu Ribolovačkog gazdinstva Ečka, koje je najveći prirodni ribnjak u Evropi.
Na dozvoljenim mestima, posetioci, pored sportskog ribolova, mogu uživati u plovidbi po Begeju, kupanju, jahanju, vožnji fijakerom. Takođe, mogu posmatrati ceo region iz ptičije perspektive - iz aviona ili motornog zmaja. Tu su i lovišta na oko 7.000 hektara, gde se love prepelice, srneća divljač ili divlje svinje.
Zanimljivo je da u toj netaknutoj prirodi uopšte nema komaraca, što je pokraj tolikih vodenih površina, prosto neverovatno. Po rečima domaćina, uništavaju ih žabe i punoglavci. Ipak, priroda je ta koja reguliše život u ovom carstvu.
Koliko je rezervat poseban i interesantan svedoči i činjenica da Zrenjaninski planinari svake godine polovinom juna, na obali Starog Begeja dočekuju svoje prijatelje planinare iz svih krajeva zemlje. Jedna bara, pa još u sred ravnice, mora biti zaista očaravajuća da bi privukla nepopravljive ljubitelje visina.
Na kraju, ne treba zaboraviti da je čovek ovde samo gost, te je boravak u prirodi ograničen na period od 5 sati ujutru do 10 sati uveče. Ograničen je i broj gostiju na 30.000 godišnje kako se ne bi remetio život tih divnih stanovnika Carske bare.


[img]<script src='http://img255.imageshack.us/shareable/?i=dsc00969s.jpg&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

[img]<script src='http://img413.imageshack.us/shareable/?i=img1833cbbegej.jpg&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript>

</noscript>[/img]

[img]<script src='http://img831.imageshack.us/shareable/?i=staribegejcarskabara.jpg&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

Jezera na Uvcu

Nad Novom Varoši izdiže se planina Zlatar (dugačka 22 km i široka 12 km) sa najvišim vrhom od 1.627 metara. Smeštena je između Lima, Uvca, Mileševke i Bistrice, okružena je omorikama i brezama, ima maksimalan broj sunčanih dana u toku godine, a sa blagotvornim vazduhom obogaćenim terpentinom i ozonom daje pravi spoj mediteranske i planinske klime.

Rezervat prirode
Nova Varoš udaljena je od Beograda 280 kilometara, a do ovog grada nije teško stići, jer većina autobusa na linijama od Beograda ka Crnogorskom primorju svraća u autobusku stanicu. Ipak, za svaki slučaj proverite red vožnje na 033/61-361.
Na reci Uvac, najdužoj pritoci Lima, podignuta su tri veštačka jezera: Zlatarsko, Uvačko (Sjeničko) i Radoinjsko. Zlatarsko jezero nalazi se na 880 metara nadmorske visine, Radoinjsko jezero je nizvodno od Zlatarskog, na 810 m nadmorske visine, a na obalama ovog jezera idealni su uslovi za kamp naselja. Uvačko jezero nastalo je podizanjem brane uzvodno od Zlatarskog jezera, nalazi se na 985 metara nadmorske visine, tako da je posle Vlasinskog najviše veštačko jezero u Srbiji. Specijalni rezervat prirode „Klisura reke Uvac“ rezervat je retkih ugroženih vrsta životinja i drugih prirodnih vrednosti. Nalazi se između leve i desne klisure reke Uvac, a simbol rezervata je retka ptičja vrsta - beloglavi sup. To je poslednja vrsta iz podfamilije lešinara koja se održala u Srbiji do danas. Nalazi se pred izumiranjem, pa je pod trajnom zabranom lova, zabranom uništavanja gnezda i uzimanja mladunaca ili jaja. Ukoliko želite da uživate u meandrima reke Uvac i posmatranju beloglavih supova, možete zakazati termin za vožnju čamcem (do 10 osoba) putem telefona 033 /64-198.
Manastiri i crkve
Dok budete boravili u ovom kraju Srbije, obavezno posetite srednjovekovni manastir Mileševa (zadužbina kralja Vladislava) koji je pet kilometara udaljen od Prijepolja.
Manastir Dubnica nalazi se nekoliko kilometara od Uvačkog jezera, u selu Božetići. Reč je o značajnom objektu izuzetne arhitekture koji pripada tipu crkava iz 18. veka, a smatra se zadužbinom srpskog patrijarha Gavrila Rajića Raškovića. Nedaleko odatle nalazi se etno selo Štitkovo koje predstavlja pravi muzej pod otvorenim nebom. Crkva, kuće i škola odoleli su zubu vremena i sačuvale svoju autentičnost iz druge polovine 19. veka.
MN: Manifestacije i događaji
Od brojnih manifestacija izdvajamo „Zlatarsku sirijadu“ koja se krajem leta održava u selu Božetići, udaljenom dvadesetak kilometara od Nove Varoši. Preko 100 izlagača iz ovog kraja takmiči se za titulu najboljeg zlatarskog punomasnog sira, a sireve ocenjuje stručni žiri sastavljen od profesora sa Poljoprivrednog fakulteta iz Beograda. Istog dana bira se i najbolja pita od heljdinog brašna. Kada je reč o smeštaju, u ponudi su RH centar „Zlatar“ (www.zlatar.co.yu), hotel „Panorama“, motel „Zlatarska jezera“, motel „Vihor“ i drugi.
Pun pansion sa boravišnom taksom u smeštaju u seoskim domaćinstvima košta oko 1.600 dinara, a sve informacije dobićete putem telefona 033/ 62-621.



[img]<script src='http://img63.imageshack.us/shareable/?i=img4473suvac.jpg&p=tl' type='text/javascript'></script><noscript></noscript>[/img]

Zavojsko jezero

VODENI BISER ISPOD STARE PLANINE



Zavojsko jezero je jedno od najlepših i, naravno, najčistijih veštačkih akumulacija u zemlji. Nalazi se na jugu Srbije. Prostire se ispod same Stare planine, na 15 kilometara od Pirota. Nastalo je ne tako davno – februara 1963. godine kada se desila nezapamćena prirodna katastrofa u srednjem delu toka planinske rečice Visočice. Usled naglog otapanja snega na Staroj planini, u ataru sela Zavoj, na desnoj (prisojnoj) dolinskoj strani Visočice potekla je bujica razdrobljene i raskvašene zemlje i preprečila tok reke. Stvorena je prirodna brana na kojoj je, kasnije podignuta HE Pirot! Tako je zahvaljujući urvinskom materijalu, prirodnoj katastrofi, istina na štetu starosedelaca, ali na radost ribara – stvoreno prelepo planinsko jezero.




Telegrafski – “lična karta” jezera mogla bi da se sažme u nekoliko reči: Dugačko je oko 17 kilometara, nalazi se na nadmorskoj visini od 612 m, prostire na površini – 5,53 kvadratnih kilometara. Maksimalna dubina jezerske vode iznosi 60 metara, a dužina obalske linije oko 40 kilometara. To bi bili suvi statistički, geografski parametri.
Za nas (sportske) ribolovce važno je da se istakne – da je reč o jezeru prepunom različitih vrsti riba, i da je na pojedinim, još ne napadnutim, divljim revirima, uglavnom – okrenutih ka ušću Visočice, voda toliko čista da se može piti direktno iz jezera! Jedno vreme, ekološka prirodna (planinska) ravnoteža jezera bila je poremećena, ali Ministarstvo zaštite životne sredine i prostornog planiranja, zajedno sa Opštinom Pirot, te tamošnjim ribarima i ekolozima, uklonilo (i uklanja!) sve veštačke i bespravno podignute objekte iz ovog Zaštićenog prirodnog dobra – Parka prirode Stara planina. Akcija se ovih dana privodi kraju i organizatori se mogu pohvaliti dobrim rezultatima. Uklanjeno je čak 225 objekata oko Zavojskog jezera, ispod kote 620. Većina veštačkih naseobina podignuta je na zemljištu koje pripada HE Pirot. Da podsetimo da su samo prošle godine uklonjena 202 objekata tako da svi pokušavaju da “vrate dušu” prelepom vodenom biseru juga Srbije.





Ali, vratimo se ribolovu! Najizazovniji reviri nalaze se ispod i iznad čuvenog Belskog mosta, prema Pakleštici, mada su i ostale uvale, naročito u lukanjskom ataru, posebno izazovne. Ali, Belski most je postao zaštitni znak i šarandžija i plovkaroša i varaličara. Još dan-danas se prepričavaju “alaske” priče čuvenih belskih Robinzona – Mande Profe, Pandrcka, Baneta Džibre, Miće Alnasera, Mališe…koji od ranog proleća pa do kasne jeseni treniraju ribolovačku strogoću oko prelepog vijadukta visine – preko 20 metara. Nekada stvarno, a nekada u – “u priči” ostvaruju vredne ulove – somova, šarana, deverika, klenova…pa i potočne pastrmke, koja je u akumulaciji mutirala – u jezersku, tako da se hvataju orijaški primerci i pastrmke. Ali, ipak, Zavoj je oduvek bio i ostao – pravi štučji raj!
Naime, i ovog leta na Zavojskom jezeru ostavren je lovni rekord. Krajem jula, u Lukanjskom zalivu, Dragan Jović iz Niša prevario je štuku tešku 8,3 kilograma i tome, još jednom, potvrdio da vode Zavojskog jezera – kriju orijaške primerke. Naime, po našoj evidenciji, za poslednjih nekoliko godina ulovljeno mnogo kapitalnih primeraka ove grabljivice. Najpre je „pala“ potočna, tj. jezerska pastrmka od 18 kilograma koju je prevario naš poznati varaličar, neurohirurg – Buda Petrović i nekoliko štuka, od kojih, ovom prilikom, izdvajamo dva “ekstremna” slučaja. Krajem 1998. godine Vidojko Janačković, inspektor Pirotskog okruga, član OOSR Pastrmka, uhvatio štuku tešku ravno 13 kilograma i 700 grama a dugačku 1,26 santimetara. Vidojko je primerak prevario na “meps”- leptira broj tri! U “višeminutnoj borbi sa grabljivicom stradala je mašinica (svetske) marke ‘gold-miks 63’, koja po prospektu može da izvuče ribu tešku i do 15 kilograma” – zabeležili smo, tada, izjavu ovo pirotskog varaličara. Vidojkov ulov uverio je njegov sugrađanin Milan Đorđević. On je na istom mestu, oko sada već kultnog Belskog mosta, izvukao štuku od 10,5 kilograma dugačku 1,02 sanitimetara.

Štuka (po)najbolje grize u kasnu jesen i zimi. Za nju se, u priobalnim delovima, zbog podvodnog granja/drveća i velikih stena, koriste, uglavnom, plivajući (bućkajući) vobleri – sa podešavajućom prednjom kašikom, a za nešto čistija mesta oko mosta pogodni su leptiri i džigovi – raznog gabarita, boja i „oblika“.
Osim štuke, posebno je pupularan lov šarana. Dakle, zavojska akumulacija ne krije samo kapitalne primerke štuke, već i je pogodna i za razvoj, život ove ciprinidne vrste, pa je Lazar Anđelković, član pirotske Pastrmke, ovog leta ulovio šarana dugog 90 santimetara i teškog 11 kilograma i 600 grama. Anđelković je od početka sezone uhvatio tridesetak somova i još – nekoliko šarana. Pomenimo uzgred da je toku Liga rekorda najboljih ulova za članove Pastrmke, a ovo je, barem do sada, najveći ostvaren ulov. Prošle godine prijavljen je šaran od 12, 5 kilograma. Po našem, pak, saznanju težina najvećeg ulovljenog šarana, na Zavojskom jezeru, do sada iznosi – 14,5 kilograma!
Šaran se lovi dubinski i čeka na skoro svim jezerskim mestima. Najveća gužva i konkurencija vlada(la) je ispred nekadašnjeg “divljeg kampa” kod pomenutog mesta – koji su udarnički “urbanizovali”, podigli, grupa ribara iz Pirota, Dimitrovgrada i Niša. Teren čiste i pripremaju za lov još u rano proleće, a zatim mesto prehranjuju kukuruzom do kraja maja, da bi se aktivnim pecanjem krenulo krajem juna i početkom jula. Ostali su verni klasičnom šaranskom mamcu – kukuruzu, mada u poslednje vreme, nerado, ali prihvatuju i nove šaranske menije na kojim dominiraju boili-specijaliteti.
U jesen i zimi, mada i preko cele godine, dobro grizu grgeč i klen. Lovljeni su grgeči i preko jednog kilogram, dok klen naraste – oko 1500 grama. I , za razliku od rečnog koji je, po kazivanju Piroćanaca “tulbast”, zavojski klen je izdužen, nekako “vretenast”, krupan i ukusan , jer se baškari u bistroj planinskoj vodi.

Ovih dana, kada je leto na izmaku i kada počinju hladni dani, mada je ispod Stare planine i u sred leta, naročito uveče i ujutro – poprilično hladno, u lovu krupnih primeraka zavojskog klena posebno su efikasne kašikaste varalice od 30 – 40 mm, kakve su Abu Atom i DAM-ov Efzet, i nešto veće čikade. Od leptirastih varalica korisni su Mepsovi leptiri, ponajviše Aglija Long (za sredenje slojeve vode), ali i Komet (za dublje delove), bakarnih i zlatnih boja sa tačkastim i crveno – crnim aplikacijama. Kod svih, i ovde važi osnovno pravilo – pri manjoj svetlosti biraju se svetlije varalice i obrnuto, tj. za jutro i predvečerje svetlije, a preko dana – tamnije. Konkretno, klen se najbolje vara kada se čamcem (s)pustimo obalom jezera i to negde (rano) prepodne kada on počinje da se diže ka površini vode. Tada koristimo leptire iz Aglija-serije (veličine 1 – 4) i (ribo)lovni uspeh gotovo da je zagarantovan. Klen se uspešno lovi vaser – kuglom, pre svega, posle kiše – kada se mutne planinske bujice uliju u jezero. Sve u svemu, Zavojsko jezero pruža pregršt zadovoljstava svim vrstama sportskog ribolova. I ne samo ribarima, već i ljubiteljima čiste prirode i bistre planinske vode!

B.M.
KAKO DO TAMO?
Do Zavajskog jezera se relativno lako i brzo dolazi. Naravno, ako ste se uputili do (naj)bukiranijeg mesta kod jezerske brane. Na ulazu u Pirot, iz pravca Niša, skrećete levo na lokalni put za selo Nišor, tj. Zavoj. Na devetom kilometru od grada, iznad pomenutog sela, put se račva u dva dela. Levi, asfaltirani vodi do urbanizovanog dela – kod brane, desni krak vodi ka kultnom jezerskom mestu, čuvenom – Belskom mostu.

ŠTA SE I KAKO PECA?
Kako smo istakli u tekstu pecaju se skoro sve ribe - karakteritične vrste za mrenski region. Pored šarana, soma, deverike, klena, grgeča… odlično radi i sva ostala bela riba, posebno krupni primerci beovice!
OCENA: 90
DODATNA PONUDA
Pošto reviri oko Belskog mesta predstavljaju male robinzonske, planinske oaze i relativno su “odsečene od sveta”. Zato, naročito, ako krenete put Belskog mosta sa sobom ponesite sve životne potrepštine – od tako potrebnog ribolovačkog pribora, mamaca – do neophodnih perhrabrenih artikala. Vodu ne nosite! Iznad mosta kulja izvor hladne, pitke planinske vode. Pošto se jezero nalazi na velikoj nadmorskoj visini, noći su poprilično hladne i zato, obavezno – i usred leta, držite u rezervi – jesenju odeću i obuću.
OCENA: 75
CENE
Cena godišnje dozvole za zaštićeno prirodno dobro Stara planina (Zavojsko jezero i pastrmske vode oko njega) iznosi 1.000 dinara uz obaveznu matičnu dozvolu ribarskog područja Srbija-istok. Dozvole u pirotskoj opštini mogu da se kupe u OOSR Pastrmka i za seniore iznosi 4.500 dinara, za juniore i žene 1.300, a za lica starija od 65 godina 2.800 – plus članarina od najmanje 50 dinara.

preuzeto sa http://revirisrbije.com/?p=4084